Run op paardenvlees-DNA-testen

De NVWA gelast een onderzoek naar paardenvlees in rundvleesproducten. Silliker in Ede meldt een sterk toegenomen belangstelling voor DNA-analyses voor de herkomstbepaling van diersoorten in vleesproducten. Een teken dat de voedingsindustrie en hun afnemers er niet gerust op zijn dat in producten paardenvlees is verwerkt zonder dit te etiketteren.

De NVWA heeft hier vermoedelijk eerder geen onderzoek gedaan, meldde hoogleraar Hans Kok, in een gesprek op Radio1 op 15 februari. Hij wees er op dat de voedselwaakhond over beperkte middelen beschikt en dat hierop bezuinigd is de afgelopen jaren. Feit is ook dat de NVWA haar pijlen richt op de ‘cowboys’ en de bonafide bedrijven met rust laat. De NVWA gaat uit van zelfreinigende werking van de markt door de rotte appels eruit te pikken. Het lijkt erop dat de food industrie bezuinigt op DNA-testen om de herkomst van dieren in rundvleespartijen vast te stellen. Toch lijkt het onwaarschijnlijk dat geen enkel groot voedingsconcern dit nooit heeft onderzocht, want in veel bedrijven zijn herkomstanalyses standaard, al is het alleen maar voor Kosher of Halal-productie (zowel paarden als varkens zijn niet kosher). Het lijkt er op dat dit soort analyseresultaten niet naar buiten zijn gebracht. De kosten voor dit soort testen zijn niet buitensporig hoog. De analyseprijs bedraagt circa 150 euro per monster voor de aan- of afwezigheid van een bepaalde diersoort. Dit is afhankelijk van de gewenste, technische info. Dit zijn globale richtprijzen, voor exacte analysekosten moeten bij contractlaboratoria offertes worden opgevraagd. De doorlooptijd bedraagt 3-5 werkdagen van dit soort testen, meldt Peter van der Steege, commercieel manager bij Silliker. Dit contractlaboratorium schakelt zusterbedrijf Biofortis in, dat ook deel uitmaakt van Mérieux NutriSciences.